خیلی از کیک ها و دسرها راه دور و درازی را طی کردند، در طول قرن ها دستور تهیه آنها از کشوری به کشور دیگر سفر کرده است و دچار تغییراتی شده است تا به شکل امروزی درآمده است.
اما وقتی آدمی کیک پنیری را با آن رویه لطیف و دلنشین می بیند، آخرین چیزی که به ذهنش می رسد سن چهار هزار ساله این دسر است !!! بله چهار هزار سال!!!
رد پای اولین کیک پنیری را در جزیره ای یونانی، در شرق دریای اژه به نام ساموس پیدا کردند.در این جزیره قالب پنیری توسط باستان شناس ها پیدا شد که متعلق به دو هزار سال قبل از میلاد مسیح بود.
جالب است بدانید پنیر و محصولات لبنی از هزاران سال قبل از آن هم در یونان تولید و مصرف می شد که چون نوشتن (خط الرسم) هنوز در آن زمان ابداع نشده بود، سند مکتوبی از اولین پنیر و مواد لبنی موجود نیست.
از کیک پنیری در یونانِ قدیم به عنوان منبع انرژی استفاده می شد و شواهدی وجود دارد که نشان می دهد یونانی ها در اولین دوره بازی های المپیک، که در 776 سال قبل از میلاد برگزار شد، به ورزشکاران برای نیرو گرفتن کیک پنیری دادند؛ همچنین این کیک به عنوان کیک عروسی در مراسم سرو می شده است.
البته کیک پنیری یونانی که از آن صحبت می کنیم مخلوط آردِ گندم، عسل و پنیر بوده است و اولین بار 230 سال بعد از میلاد مسیح توسط آثنئیوس Athenaeus نویسنده مشهور یونانی نوشته شده است.
زمانیکه رومی ها، یونانی ها را مغلوب کردند، دستور کیک پنیری را به عنوان یکی از غنائم جنگی با خود به رم بردند.
در آن دوران، محصولات فرهنگی و دستورهای غذایی هم جزو غنائم جنگی محسوب می شد و با انتقال این دستور، روند تکاملی کیک پنیری آغاز شد.
رومی ها نام کیک پنیری را libum گذاشتند، به دستور آن یک تخم مرغ هم اضافه کردند و روش پخت آن را تغییر دادند.
آنها کیک پنیری را روی برگ بو قرار می دادند، روی آن را با آجر داغ می پوشاندند و با حرارت کم می پختند و همانطور گرم سرو می کردند.
کیک پنیری رومی که در واقع نان پنیری کوچکی بود، برای مراسم و رفتن به معابد پخته می شد و دستور آن توسط یکی از سیاستمداران رومی به نام Marcus Cato یک قرن قبل از میلاد مسیح مکتوب شد. به محض اینکه امپراطوری روم شروع به کشور گشایی کرد ستور تهیه این کیک خوشمزه همراه با رومی ها به اروپای شرقی و انگلستان انتقال داده شد.
هر کدام از این کشورهای اروپایی خیلی زود این سوغات خوشمزه را با توجه به فرهنگ و مواد اولیه موجود در کشورشان تغییر دادند و دستورهای کیک پنیری متنوع شد.
قدم بعدی در روند تکاملی دستور کیک پنیری را آشپزخانه دربارِ انگلیس، که از مکان های مهمِ طراحی و ابداع دستورهای جدید در طول تاریخ غذایی بوده، برداشت.
در قرن شانزدهم میلادی، سرآشپز ماهرِ هنری هشتم Henry VIII، پادشاه قدرتمند بریتانیایی دستور جدیدی برای کیک پنیری طراحی کرد.
او برای پخت این کیک، پنیر خرد کرده را در شیر می خواباند و به آن کره، شکر و تخم مرغ اضافه می کرد.
در سال 1545 میلادی، اولین کتاب آشپزی چاپی دنیا منتشر شد و سال مهمی در تاریخ تغذیه بود، در این کتاب دستور کیک پنیری سرآشپز هنری هشتم به عنوان نوعی غذای شیرین ثبت شد.
تغییرات دستور تهیه این کیک خوشمزه فقط به اروپا ختم نشد.اروپایی ها در زمان مهاجرت به آمریکا، دستور این کیک را با خودشان به این کشور بردند و آمریکا جایی بود که روند تازه ای در دستورهای تهیه این دسر خوشمزه و جذاب ایجاد شد و در جهانی کردن آن نقش مهمی ایفا کرد.
مدتهای مدیدی در بیشتر کشورها از جمله آمریکا، از پنیر فرانسوی نُشَتِل Neufchâtel یا پنیرهای محلی در پخت چیزکیک استفاده می کردند، در سال 1872 مزرعه داری در نیویورک به نام ویلیام لاورنس William Lawrence، در حین تلاش برای تولید پنیر Neufchâtel در کارگاه لبنی خود، به طور اتفاقی تغییراتی در روند تولید این پنیر ایجاد کرد که نتیجه تولید پنیر خامه ای Cream cheese به جای Neufchâtel بود.
او پنیر جدیدش را در مغازه های مختلف معرفی و فروخت و با استقبال زیادی رو به رو شد، سه سال بعد، با بیشتر شدن محبوبیت پنیرخامه ای، دور محصولش را فویل کشید و با نام پنیر خامه ای فیلادلفیا توزیع کرد.
در سال 1880، کارخانه پنیر کرَفت Kraft پنیرخامه ای فیلادلفیا را با همان نام و فرمول خرید، در سال 1912 موفق به پاستوریزه کردن پنیرخامه ای شد و هنوز با همین نام این پنیر رو تولید می کنند.
خیلی زود جایگزینی برای پنیر خامه ای در دستور تهیه کیک پنیری پیدا شد که قدم بعدی در تغییرات این دستور به حساب می آمد.
در سال 1909 در مجله مدرسه آشپزی بوستون، برای اولین بار استفاده از پنیرخامه ای در دستور کیک پنیری به جای پنیرهای مرسوم گذشته پیشنهاد شد.
ابداع دستور کیک پنیری نیویورک با پنیر خامه ای، از اتفاق های مهمی در روند تکامل این دسر بود که اولین بار توسط سر آشپز آلمانی مقیم آمریکا به نام آرنولد ربن Arnold Reuben تهیه، معرفی و سرو شد.
آرنولد، رستوران دار نیویورکی که ساندویچ های معروفی داشت، در سال 1929، بعد از خوردن پای پنیر در خانه یکی از دوستانش و تغییر آن، دستور کیک پنیری نیویورکی را نوشت این مدل کیک به قدری محبوب شد که در سال های آغازین قرن 20 در منوی تمام رستوران های نیویورک دیده می شد.
با محبوبیت کیک پنیری در آمریکا و جهانی شدنش، هر روز بر تنوع این دسر افزوده شد تا به آنجا که امروزه هر کشوری دستور مخصوص به خودش را در تهیه این نوع کیک دارد.
کیک پنیری ایتالیایی با پنیر ریکوتا، آلمانی ها با پنیر کوتاژ Cottage cheese، ژاپنی ها با سفیده و نشاسته فراوان و به همین صورت این دستور با تنوع زیاد در دنیا در حال تهیه و تولید است، شاید هیچ دستوری به اندازه کیک پنیری در دنیای غذا و نوشیدنی اینقدر طرفدار و همچنین تنوع نداشته باشد.
